امروز رفته بودم دکتر…!
می گفت:”تپش قلب داری!”
برایم زیر زبانی تجویز کرد…
اما…
او چه می داند،از وقتی تو را دیده ام،
تپش قلب گرفته ام!!!

میدانم چرا این روزها قــلم احساسم هوای نوشتن دارد…

میخواهد روی تکه کاغذی بلغزد و داستانی عاشقانه را به کتاب داستان عاشقی بیفزاید.

داستانی که عاشقانه تر باشد از قصه ی لیلی و مجنون و شیرین و فرهاد و ویس و رامین و خسرو و شیرین

داستانی که از برگ برگ صفحه هایی که رویش را احساس من به قلم کشیده عشق چکه کند!
این روزها، قــلم احساسم میخواهد داستانی را بنویسد که شیخ صنعان و دختر ترسا را خجل کند

بس که شخصیت هایش دیوانه وار عاشق همند!دلم میخواهد فصل جدیدی به کتاب عشق بیفزایم!

فصلی که عاشقانه تر از همه ی فصل های کتاب عاشقی ست.
فصلی که داستان عاشقی من و تو در آن رقم میخورد!

دوست دارم دستم را بگیری و زیرگوشم زمزمه کنی

که پشت خوابهای نا آرام تو...

چیزی بیش از نگرانی های زنانه نیست...

دستت را بگیرم و زیرگوشت زمزمه کنم

که پشت نگرانی های زنانه ی من...

باهام ﺩﻋﻮﺍ ﮐﻦ
ﺑﺎﻫﺎﻡ ﻗـــﻬﺮ ﮐﻦ
ﺣﺮﺻﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭ
ﺑﻬــــﻮﻧﻪ ﺑﮕﯿـــــﺮ
ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺷﮑﻤﻮ
ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﯼ
ﺍﻣﺎ
ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﻫﯿﭽــــﻮﻗﺖ ﺑﺮﯼ
ﻫﯿﭽــــــــــﻮقت

متوجه هستی،هیچوقت،هیچوقت

ای خاصترین مخاطب خاص من

غروب غمبار...
دوباره حرفهاي بی ربط
حرفهاي اضافه
انتظار
انتظار
تقویم ورق خورده یک سال و هشت ماه قبل
خــرداد شرمنده تاریخ
غروب...
جنگل
شب
و زوزه گرگها
انتظار؛ برای یک خبر
انتظار ؛برای یک تماس :
«حالشان اما ...
حالشان چطور بود؟»
...
حرفهاي بی ربط
حرفهاي اضافه ...
حضرت خورشید!
نگرانت هستم
حالتان چطور است؟

یکـــ لــــیوان آب
چند قرصــــــ
همه را چشم بستــــــــه سر می کشــــم
دمـــر می خوابـــــم
هنوز هم چشمانـــــم بستــه اســـــــت
توی دلم  تاب ، تاب قلبم رامی شــــمرم
یکـــــ ..دو ..ســـــه ...چهــــــار
آخـــــــــ ـ ـ
لبمــــ را آرام گــاز می گیــــرم
بوی تنهــــایی تمام فضایـــ ذهنـــم را پر می کنـــد
همـــه جا تاریکـــ اســـــت
صدایــــــی مدام در درونـم می گویـد
چشمهایــت را ببــــند.
باز نکــــن
به هیــــچ چیز فکر نـــکن
آرام باشـــ ـــــــ ــــــ
حس مــی کنم دســتی آرام آرام روی موهایــم می لغـــزد
پــــــر مــی شوم از یک حس غریــــب
پلک هایـــم می جــنبد
باز نــــــکن
خوبــه ..خوبـــــــه
با خودم مـــــی گویم اینــــ بار خواب نیـــــست
آهـــــــــ
پس هســـــــتی
می خواهـــــــم حرف بزنـــم
آرام لبانـــــم را می گشایـــــم
دلـــــــم می خواهد راه برویـــــم
در دل ِ یک طبیعت بکــــر

یادت هســــــــت
جایی پر از برف شایــــد
مــــن بدوم
و رد پاهایـــــم
از تــــو دور شونــــد
تو دستــــهایت را باز کنـــــی
و من باز هم بــــدومـــــــ
و آغـــــــوش گرمــــت
پناهــــم دهــــــــد

سکوت
سکــــوت
سکــــــــــوت

سکـــــــــــــــــوت
دلــــم نمی خواهد چشمــــانم را باز کـــنم
تلاش می کنـــم بخوابــــم
مرا ببـــــوس
نوازشــــــ گــرم دست خیـــــــالی ِ تو
ولالایــــی سکوت شـــب
برای آسوده خوابیــــــدن کافیــــست
شب بخیرتنهـــــــای من

    میدونی زیباترین خط منحنی دنیا چیه؟ 

 لبخندی که بی اراده رو لبهای یک عاشق نقش می بنده

           تادرنهایت سکوت فریاد بزنه

                  دوستت دارم...

خسته ام...

از صبوري خسته ام...

از فريادهايي كه در گلويم خفه ماند...

از اشك هايي كه قاه قاه خنده شد...

و از حرف هايي كه زنده به گور گشت در گورستان دلم..

شنیده بودم “پــــا” ، “قــلب دوم” است
.
امّا باور نداشتم
.
.
.
.
.
تا آن زمان که فهمیدم
وقتی دل مانـــدن نـــدارم
پای ایستادن هم نیست . . !

^{دلتنـــــــــــ ــــــگی}

^{عین آتش زیر خاکــــــستر است}

^{گـــــــاهی فـــــــکر میکنی تمـــــــــام شده}

^{امّـــــا یــک دفــــعه}

^{همه ات را آتــــش مـــــــــــیزند}